Adieu en tot ziens!
Afscheid nemen moet je bewust en met aandacht doen,
zo heb ik in de loop der tijd geleerd. Nou, dat is samen met u en jullie heel goed gelukt! Wat een prachtige avond vrijdagavond 31 mei waarop in een heel ontspannen sfeer ik mooie woorden en geschenken mocht ontvangen.
En dan zondagmiddag 2 juni , ook al zo goed georganiseerd en bijgewoond door velen. Heel fijn. Bovendien heb ik nog de nodige lieve brieven en kaarten en cadeautjes mogen ontvangen. Hierbij wil ik iedereen ook daarvoor heel hartelijk danken! Wat was het goed allemaal.
Afscheid nemen is ook terug kijken op de afgelopen jaren. En dan is ook daar het gevoel wat bij mij overheerst: het was goed, we waren een prima match!
Terwijl ik dat zeg realiseer ik me ook echt wel dat er altijd mensen zijn die dat anders hebben ervaren, alleen al omdat niet iedereen een klik kan hebben met mij als dominee, qua stijl of inhoud of allebei. Ook heb ik nadrukkelijk mijn verantwoordelijkheid genomen als het gaat om het samen met de kerkenraad leiding geven aan het fusieproces, ook dat had niet van iedereen gehoeven. En dan het persoonlijk contact. Het mooie van het veelzijdige werk in deze toch grote gemeente is dat je heel veel mensen mag leren kennen en dat je met een behoorlijk aantal daarvan een tijdje meer persoonlijk mee mag oplopen, met name in tijden van verdriet en zorg. Dat is heel bijzonder en ik ben altijd dankbaar voor het vertrouwen. Maar binnen de veelheid van het werk is er altijd een grens aan de tijd die je wilt en kunt besteden aan persoonlijk contact aangaan, laat staan onderhouden. Ik vermoed dat hierin ook mensen teleurgesteld zullen zijn. Nu ik zeer waarschijnlijk mijn carrière als gemeentepredikant aan het afronden ben en op 26 jaar terug kan kijken, durf ik wel te zeggen dat in onze kerk juist op dit vlak de verwachtingen nogal eens uiteen kunnen lopen, en ik daarin dus ook het meest mijn weg heb moeten vinden. Maar niet alleen! Mooi hoe ik hier in pastorale raad en kerkenraad mijn overwegingen en vragen kon delen en bespreken en me altijd gesteund heb geweten.
Ja, we waren een prima match, durf ik bij het afscheid nemen wel te zeggen.
En dat ik ook bij het nieuwe begin onderdeel zal blijven van deze gemeente dat zal voor ons allemaal vast even wennen zijn, maar daar ben ik vooral heel blij mee. Daarom:
Adieu, ofwel Ga met God, en tot ziens!
ds Trijnie Bouw
